Monday, December 23, 2013




മൊബിഡിക്



എന്റെ അഹംബോധം 
ഒരു കൂറ്റന് തിമിംഗലമായിരുന്നു.
നിന്റെ വെറുമൊരു നോട്ടത്തിന്റെ ചാട്ടുളിയേറ്റ്
അത് തീരത്ത് ചത്തടിഞ്ഞുവെങ്കിലും
അതിന്റെ അസ്ഥികൂടത്തില്
പുഴുവരിക്കും വരെ,
ഉപ്പുകാറ്റില്  അത് അലിഞ്ഞ് തീരും വരെ,
എന്നെ തൊടാതെ 
നിന്റെ പ്രണയം ഒരു കടല്കാക്കയായി 
എന്നെ വട്ടമിട്ടു പറക്കും.

Sunday, December 8, 2013

പ്രഭാതങ്ങള്഼ ഇങ്ങനെയാവണം



രാവിലെ ഉറക്കമുണര്ന്നപ്പോഴാണ് മനസിലായത്
തലേന്ന് കിടന്നുറങ്ങിയത്
നാട്ടുവേശ്യയുടെ വീടിന്റെ തിണ്ണയിലായിരുന്നുവെന്ന്.
കണ്ണ് തിരുമ്മി നോക്കുമ്പോള്഼
അത്ഭുത വസ്തുവിനെയെന്ന പോലെ
എന്നെ നോക്കി നില്഼ക്കുന്ന നാട്ടുകാര്
വേലി ചാരി, താടിക്ക് കൈയും കൊടുത്ത്
അങ്ങനെ നോക്കി ആസ്വദിക്കുന്നു.
ചിലര്഼ എന്റെ നേരെ വിരല്഼ ചൂണ്ടി
എന്തോ പറഞ്ഞ് ചിരിക്കുന്നു.
ചിലര്഼ അര്ഥം വച്ച് ഒന്ന് നോക്കി നടന്നു പോയി.
അവളുടെ പാച്ചുവെന്ന് വിളിക്കുന്ന
നാടന് നായ അപ്പോഴും മുറ്റത്ത്
എന്നെ നോക്കി വാലാട്ടി നില്഼ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഇന്നലെ ഞാന് കൊടുത്ത
പൊതിച്ചോറ് അവന് ഇഷ്ടമായിട്ടുണ്ടാവണം.
പറമ്പ് കിളയ്ക്കാന്഼ വിളിച്ചപ്പോള്഼
കൂലി കൂടുതല്഼ ചോദിച്ച മണിയപ്പന്,
കള്ളില്഼ പൊടി കലക്കുന്ന ചെത്തുകാരന് ശശീന്ദ്രന്,
ആരും അറിയാതെ എന്റെ കൈയില്഼
നിന്നും പുതിയ രതിനിര്഼വേദത്തിന്റെ സി ഡി വാങ്ങിയ
ശാന്തിക്കാരന് പ്രശാന്തന് നമ്പൂതിരി,
ആട്ടിറച്ചി വാങ്ങിയപ്പോള്഼
കാളക്കുട്ടിയുടെ ഇറച്ചി തന്ന് എന്നെ പറ്റിച്ച ഖാദറ്,
മീറ്റ്ര പലിശയ്ക്ക് പണം കടം കൊടുക്കുന്ന സുശീലന് നായര്
ഞാന് ഫീസ് വാങ്ങാതെ ട്യൂഷന് കൊടുത്ത ഏതൊക്കെയോ ചെക്കന്മാര്഼,
ഒരുപാട് തവണ ഞാന്഼ ചായയും പലഹാരവും
വാങ്ങിക്കൊടുത്തിട്ടുള്ള വയറന്഼ മത്തായി,
എന്നെ കാണുമ്പോള്഼  മുതുക് വളച്ച് നിന്ന്
കുഞ്ഞേ എന്ന് വിളിച്ച് കാശ് വാങ്ങി
കള്ള് കുടിക്കാ്ന പോകുന്ന കൊല്ലന് പരമു
അങ്ങനെ നായരും നമ്പൂതിരിയും നാലാംവേദവും പറയനും പുലയനും
എല്ലാവരും വേലി കടക്കാതിരിക്കാന് ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട്
എന്നെ നോക്കി നിന്നു.
അന്ന് മുതല്഼ ഞാന്഼ പകല്഼ മാന്യന് അല്ലാതായി.
പാച്ചു അപ്പോഴും വാലാട്ടി എന്റെ അടുത്ത് നില്഼ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.